Endodontik olarak tedavi edilen dişler, vital dişlere kıyasla biyomekanik başarısızlıklara daha fazla yatkındır. Bu başarısızlıklar sonucunda dişin prognozu olumsuz etkilenir ve diş kayıpları meydana gelebilir. Bugüne kadar, hangi tekniğin ya da materyalin endodontik olarak tedavi edilmiş dişleri en iyi şekilde restore edebileceği konusunda literatürde herhangi bir fikir birliğine varılamamıştır. Kök kanal dolgulu dişler için geleneksel yaklaşım olan post ve kron gibi restoratif prosedürlere alternatif olarak günümüzde adeziv teknolojilerin gelişmesi ile birlikte vakaya özgü restoratif tekniğin ve materyalin doğru seçimi daha da önem kazanmıştır. Deneysel ve klinik çalışmalarda, gözlemci, ekipman ve diş gibi birçok faktöre bağlı olarak sonuçlarda sapmalar görülebilmektedir. Sonlu elemanlar analizi ile bu faktörlerden kaynaklanan yanlılığın önüne geçilerek karmaşık yapılar ve onların biyomekanik davranışları tespit edilebilir. Bu bölümde, farklı post-endodontik restorasyonların sonlu elemanlar analizi kullanılarak değerlendirildiği çalışmalar gözden geçirilecektir.