Dijital okuryazarlık, öğretmenlerinin teknolojiyi sınıflarında etkin olarak kullanabilmeleri için sahip olmaları gereken önemli bir beceridir. Ortaokul matematik öğretmenlerinin dijital okuryazarlıkları ile sınıflarında teknoloji kullanım düzeyleri arasındaki ilişki, eğitim süreçlerinde teknolojinin etkin bir şekilde kullanılmasını sağlamak için önemlidir. Ancak bu iki beceri arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığını inceleyen yeterli sayıda ampirik çalışma bulunmamaktadır. Bu çalışmada, ortaokul matematik öğretmenlerinin dijital okuryazarlıkları ile sınıflarında teknoloji kullanım düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. İlişkisel tarama modelinde yürütülen araştırmaya, kolay ulaşılabilir örnekleme yöntemi ile belirlenen ve 132 ortaokul öğretmeni gönüllü olarak katılmıştır. Kişisel bilgi formu, dijital okuryazarlık ölçeği ve matematik derslerinde teknoloji kullanım düzeyi belirleme ölçeği ile veriler toplanmıştır. Elde edilen veriler, betimsel istatistikler, Pearson korelasyon katsayısı analizi ve çoklu doğrusal regresyon analizi ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, ortaokul matematik öğretmenlerinin, dijital okuryazarlık düzeylerinin yüksek düzeyde olduğu, matematik derslerinde teknoloji kullanım düzeylerinin ise orta düzeyde olduğu; bu iki beceri arasında da pozitif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Araştırmada ayrıca, dijital okuryazarlığının alt boyutları olan tutum, teknik, bilişsel ve sosyal değişkenlerinin birlikte ortaokul matematik öğretmenlerin derslerinde teknoloji kullanım düzeylerini anlamlı derecede yordadıkları ve matematik öğretmenlerin derslerinde teknoloji kullanım düzeylerindeki varyansın %36’sını açıkladıkları belirlenmiştir. Önem sırasına göre, sosyal, tutum ve bilişsel alt boyutlarının matematik öğretmenlerin derslerinde teknoloji kullanım düzeylerinin anlamlı birer yordayıcısı olduğu; teknik alt boyutunun ise anlamlı bir yordayıcı olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.