Finansal piyasalar ülke ekonomilerinde çok önemli bir rol oynamaktadır. Bu piyasanın bileşenleri olan para piyasaları ve sermaye piyasaları ülkede sermayeye yön veren önemli piyasalardır. Bu piyasalar hem bireysel yatırımcılar açısından hem de kurumsal yatırımcılar açısından önemli fonksiyonlar üstlenmektedirler. Ülke ekonomilerinin gelişmesi için, yatırımların ve projelerin sayısının artması istenir. Ancak burada yeni bir yatırım için firmalar yeni kaynaklara ihtiyaç duyacaklardır. İşte ihtiyaç duyulan bu kaynaklara ulaşmak az gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde daha zordur. Bu kaynak eksikliğinin nedenleri arasında; yetersiz tasarruf miktarı, yetersiz üretim miktarı gösterilebilir. Ayrıca piyasalarda yeterli kaynağa ulaşsalar dahi, firmalar birtakım risklerden dolayı bazı durumlarda istedikleri etkinlik düzeyine ulaşamamaktadırlar.

Firma faaliyetlerini olumsuz etkileyerek firmaların etkinliğinin düşmesine neden olan risk türlerini öncelikle, sistematik risk ve sistematik olmayan risk olarak ikiye ayırabiliriz. Tüm ekonomiyi etkileyen ve firmaların tek başına müdahale edemeyeceği risk türü sistematik riski, firmaların birtakım önlemler alarak azaltabilecekler risk türü ise sistematik olmayan riski ifade eder. Tabi ki sistematik risk ve sistematik olmayan risklerde kendi içinde bir takım alt dallara ayrılmakta ve firmaları farklı boyutlarda etkileyebilmektedirler. Firmalar etkinliklerini düşüren,  faaliyetlerinde başarısızlığa neden olan risk türünü doğru tespit etmeli ve bu tespitten sonra ilgili risk türünün etkisini yok etmek ya da en aza indirmek için bir takım önlemler almalıdırlar. Burada öncelikle maruz kalınan risk doğru tanımlanmalı ve bu riskin hangi tür risk olduğu tespit edilmelidir. Risklerin tespitinden sonra bu riskin olumsuz etkilerini minimize edecek ya da ortadan kaldıracak önlemler alınmalıdır.

Firmalar risklerle mücadele ederken bir takım yöntemlerden de yararlanabilirler. Finansta, Finansal Varlık Fiyatlama Modeli (Capital Asset Pricing Model), iyi çeşitlendirilmiş bir portföye varlık ekleme hakkında kararlar almak için bir varlığın teorik olarak uygun gerekli getiri oranını belirlemek için kullanılan bir modeldir ve sistematik olmayan risk elimine edilebildiğinden, riskli bir yatırımın getirisinin alınan sistematik riskin karşılığı olacağını ifade eder.