Dijital dönüşüm, teknolojik gelişmelerin iş süreçlerine adaptasyonu ile örgütsel yapıları derinden etkilemektedir. Bu dönüşüm sürecinde insan faktörü, teknoloji ve örgüt arasındaki dinamik etkileşim kritik bir rol oynamaktadır. Dijitalleşme, iş gücünün yetkinliklerini yeniden tanımlarken, liderlik ve değişim yönetimi süreçlerine yeni boyutlar kazandırmaktadır. Organizasyonlar, yenilikçi teknolojilere uyum sağlamak için esnek ve çevik yapılar geliştirmek zorundadır. Yapay zekâ, büyük veri ve otomasyon gibi unsurlar, karar alma süreçlerinde etkinliği artırırken, insan kaynakları yönetimi açısından da yeni stratejiler gerektirmektedir. Dijital dönüşüm, yalnızca teknik bir süreç değil, aynı zamanda kültürel ve yönetsel bir paradigma değişimidir. Başarılı bir dönüşüm, teknolojiyi insan odaklı bir perspektifle ele alan bütünleşik bir yönetim yaklaşımını zorunlu kılmaktadır. Bu bağlamda, organizasyonların sürdürülebilir rekabet avantajı elde edebilmesi, insan-tekno-organizasyon uyumunu sağlamasına bağlıdır.