Investigation of the Quality of Life of Individuals Who Engage in Angling for Recreative Purposes

Tolgahan Dervişoğlu
Giresun University
https://orcid.org/0009-0003-6620-5666
Aytekin Hamdi Başkan
Giresun University
https://orcid.org/0000-0003-4204-7408
Akan Bayrakdar
Alanya Alaaddin Keykubat University
https://orcid.org/0000-0002-3217-0253

Downloads

Read Book Download

Synopsis

Aim: The aim of this study was to evaluate the perspective of anglers on leisure time activities and recreational fishing and to determine the quality of life of anglers in Turkey.
Materials and Method: Qualitative research method was used to evaluate angling and quality of life in terms of individuals. While the population of the study consisted of individuals engaged in angling, the sample consisted of 30 male anglers who were randomly selected and participated voluntarily. The research data were collected using a semi-structured interview form developed for this study. In the analysis, the interview texts were carefully read, and the data were conceptualized and themes explaining the data were identified within the framework of logic according to the emerging concepts. After determining the codes and themes, the findings were grouped and analyzed using descriptive statistics.
Results: In our study, it was found that the participants generally spent their leisure time by fishing, traveling and with their families, that angling adds pleasure / peace, hobby, passion and lifestyle to the person, that they are interested in angling with different frequencies, that their angling experiences are different, that leisure time gives them time to do activities, They also stated that they allocate different amounts of budget for angling, they have different sleep times, they angled at different times of the day, they are interested in nature activities, sports, family and friends, and repair works other than angling. In addition, 83% of the participants who angled 1-2 days a week, 67% of the participants who angled whenever they had time, and 50% of the participants who mostly angled had a positive quality of life.
Conclusion: It was determined that angling is a recreational activity that increases the quality of life of individuals. In addition, it was observed that recreational angling is an activity that can be done without straining the economy of individuals, without a compulsory time frame and even without much experience.

Keywords:

  1. Akova, O. ve Çakmak, T. F. (2015). Boş zaman paradigmasının Maslow’un ihtiyaçlar hiyerarşisi yaklaşımıyla ilişkisi ve tarihsel süreç içindeki gelişimi. Journal of RecreationandTourismResearch, 2(3), 28-36. 📋
  2. Anonim.(2008).Tasmanian inland recreationalfish ery-management-plan 2008-2018. http://www.ifs.tas.gov.au/about-us/publications/tasmanian- inland-recreationalfish ery-management-plan-2008-2018(Erişim Tarihi: 05.12.2021). 📋
  3. Anonymous.(1997) FAO technicalguidelinesforresponsiblefisherieshttp://www. fao.org/(Erişim Tarihi: 15.06.2016). 📋
  4. Ardahan, F. ve Turgut, T. (2013). Comparingthemotivationalfactors of recreationalfishersandhunters, life satisfactionlevel of participantsandnonparticipants in theseactivities: Turkey Case. The Online Journal of Recreationand Sport, 2(1), 1-11. 📋
  5. Ardahan, F., Turgut, T. ve Kaplan Kalkan, A. (2016). Her Yönüyle Rekreasyon. Detay Yayıncılık, Ankara. 📋
  6. Aristoteles. (1996). Fizik Zaman Kavramı (S. Babür, Çev.). İmge Yayınları, Ankara. 📋
  7. Arlinghaus, R., Cooke, S. J., Lyman, J., Policansky, D., Schwab, A., Suski, C.veThorstad, E. B. (2007). Understandingthecomplexity of catch- and-release in recreationalfishing: an integrativesynthesis of global knowledgefromhistorical, ethical, social, andbiologicalperspectives. Reviews in FisheriesScience, 15(1-2), 75-167. 📋
  8. Arlinghaus, R., Cooke, S. J., Sutton, S. G., Danylchuk, A. J., Potts, W., Freire, K. veAnrooy, R. (2016). Recommendationsforthefuture of recreationalfisheries to preparethesocial-ecologicalsystem to copewithchange. Fisheries Management andEcology, 23(3-4), 177-186. 📋
  9. Atalay, A. (2004). Spor Medya ve Serbest Zaman. Beta Basım Yayınları, İstanbul. 📋
  10. Ateşşahin, T., Aslan, E. ve Özmen, M. M. (2014). Elâzığ ilindeki amatör balıkçıların sosyo-demografik özellikleri üzerine bir ön araştırma. Yunus Araştırma Bülteni, (1), 41-50. 📋
  11. Augustinus. (1997). İtiraflar (D. Pamir, Çev.). Temuçin Yayınları, İstanbul. 📋
  12. Aydın, M., Tunca, S., Karadurmuş, U.ve Durgun, D. (2013). Valuation of recreationalfishingbenefits: A snapshotfrom Ordu, Turkey. Ege JournalFishAquaScience, 30(4), 147-154. 📋
  13. Aydoğan, F. (2019). Medya ve Serbest Zaman. Der Yayınları, İstanbul. 📋
  14. Aytaç, Ö. (2002). Boş zaman üzerine kuramsal yaklaşımlar. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 231-260. 📋
  15. Aytaç, Ö. (2005). Kapitalizm ve boş zaman. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 6(1). 📋
  16. Balish, S.M., Conacher, D. veDithurbide, L. (2016). Sport andrecreationareassociatedwithhappinessacrosscountries. Res Q Exerc Sport, 87(4),382-388. 📋
  17. Başoğlu, U.D. (2013). Relationshipsbetweenparticipation in recreationalactivitiesandleadershipbehavior: a study on thesecondaryschoolstudents. TurkishJournal of Sport andExercise, 15(2), 100-106. 📋
  18. Bayram, K., Karakaya, M., Hakan, S. ve Yavuz, E. (2021). Fiziksel aktiviteler yapan bireylerin sosyal izolasyon ortamında boş zaman ve rekreasyon aktivitelerine katılımlarını motive eden faktörlerin ve yaşamsal doyumlarının çeşitli değişkenlere göre incelenmesi. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 14(77), 1447-1457. 📋
  19. Bedir, F. (2016). Boş zaman (rekreasyonel) aktivitelerinin stresin üstesinden gelebilme rolününı̇ncelenmesi. AtatürkÜniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Erzurum. 📋
  20. Brotherton, B. (1991). Konaklama, turizm ve eğlence tanımları: görüş açıları, problemler ve çıkan sonuçlar. Turizmde Seçme Makaleler, 11, 18-26. 📋
  21. Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö., Karadeniz, Ş., & Demirel, F. (2008). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Pegem Akademi Yayıncılık, Ankara. 📋
  22. Cacaud, P. (2005).Fisherieslawsandregulations in theMediterranean; a comparativestudy. General FisheriesCommissionfortheMediterranean, 75, 40. 📋
  23. Callender, C. (2011). Zaman- Saatin Neyi Ölçtüğünü Anlamak İçin Çizgibilim. NTV Yayınları, İstanbul. 📋
  24. Can, K. (2023). Ruhsal durumun saldırganlık davranışı üzerindeki etkisinde boş zaman katılımının aracılık rolü. Ankara Hacı Bayram Veli Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara. 📋
  25. Canbolat, P. ve Yavuz, E. (2019). İşgörenlere yönelik olarak düzenlenen rekreasyon aktivitelerinin örgütsel sessizliğe etkisi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 11(2), 1262-1269. 📋
  26. Cevizci, A. (2017). Felsefe Tarihi. Say Yayınları, İstanbul. 📋
  27. Cooke, S. J. veCowx, I. G. (2004). The role of recreationalfishing in global fishcrises. BioScience, 54(9), 857-859. 📋
  28. Cowx, I. G. (2002). Recreationalfishing. Handbook of FishBiologyandFisheries, (2), 367-390. 📋
  29. Çakırcıoğlu, H. (1998). Rekreasyon; beden eğitimi dersi ve diğer dersler açısından okullarda ders dışı faaliyetlerin durumu. Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. 📋
  30. Çelebi, M. (2016). Eğitimde rekreasyon program uygulamaları: Topluma hizmet uygulamalarında yaşayarak öğrenme. International Journal of SocialScienceResearch, 5(1), 33-44. 📋
  31. Çuhadar, A., Yusuf, E. R., Demirel, M. ve Demirel, D. H. (2019). Bireyleri rekreasyonel amaçli egzersize motive eden faktörlerin incelenmesi. Spormetre Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(3), 153-161. 📋
  32. Dalkıran, G. ve Baki, B. (2009). Yalova ilinde rekreasyonel (amatör) balıkçılık yapan kişilerin yaş grupları, meslek grupları ve belgelerini yenileme (vize) oranları üzerine bir araştırma. XV. Ulusal Su Ürünleri Sempozyumu. Türkiye. 📋
  33. Davies, P. (2003). Bir Zaman Makinesi Yapmak. Gelenek Yayıncılık, İstanbul. 📋
  34. Demir, C. ve Demir, N. (2006). Bireylerin boş zaman faaliyetlerine katılmalarını etkileyen faktörler ile cinsiyet arasındaki ilişki: Lisans öğrencilerine yönelik bir uygulama. Ege AcademicReview, 6(1), 36-48. 📋
  35. DiBona, L. (2000). Whatarethebenefits of leisure? An explorationusingtheLeisureSatisfactionScale. British Journal of OccupationalTherapy, 63(2), 50-58. 📋
  36. Dinç, H., Poyraz, A. ve Aydemir, K. (2019). Üniversite öğrencilerinin boş zaman anlamlarının incelenmesi. Türkiye Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 1-9. 📋
  37. Doğan, K., Çağıltay, F., Doğan K. veÇağıltay F. (2012). İstanbul ilinde (Atatürk ve Galata Köprüsü) sportif olta balıkçılığı yapanların sosyo-ekonomik yapısına yönelik bir araştırma. Türkiye’nin Kıyı ve Deniz Alanları IX. Ulusal Kongresi, 14-17 Kasım, Hatay, Türkiye. 📋
  38. Domaniç, N. (2023). Yaşam boyu öğrenme ve yetişkin eğitimi anabilim dalı yetişkin eğitimi programı. Ankara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara. 📋
  39. Ekici, S. (1997). Yükseköğretim gençliğinin serbest zamanlarını değerlendirme alışkanlıkları ve turizme katılımları üzerine bir araştırma (Muğla ili örneği). Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara. 📋
  40. Ekinci, N. E. ve Özdilek, Ç. (2019). Investigation of universitystudents’ awareness of recreationalactivities. International Online Journal of EducationalSciences, 11(2), 53-66. 📋
  41. Emir, E. (2012). Rekreatif etkinliklere katılımın önündeki engellerin belirlenmesi: Üniversite öğrencileri örneği. Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Beden Eğitimi ve Spor Ana Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Trabzon. 📋
  42. Ertekin, U., Penez, B., Sofuoğlu, S. ve Sözen, S. (2014).Sosyoloji 1. Devlet Kitapları, Ankara. 📋
  43. Foulquie, P. (1994). Boş Zaman Pedagoji Sözlüğü. Sosyal Yayınlar, İstanbul. 📋
  44. Gaudin, C. ve De Young, C. (2007). Recreationalfisheries in theMediterraneancountries: a review of existing legal frameworks. StudiesandRewiews, 81. 📋
  45. Gökmen, H. (1985). Yüksek Öğrenim Öğrencilerinin Serbest Zaman Etkinlikleri Kendilerini Gerçekleştirme Düzeyleri. MEGSB Yayını, Ankara. 📋
  46. Güllü, S. ve Çiftçi, E. G. (2016). Spor merkezlerine üye olan bireylerin yaşam kalitesinin incelenmesi. International Journal of SocialSciencesandEducationResearch, 2(3), 1251-1265. 📋
  47. Gürbüz, B. ve Henderson, K. (2013). Exploringthemeanings of leisureamongTurkishUniversitystudents.CroatianJournal of Education, 15(4), 927-957 📋
  48. Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A. ve Dinç, Y. (2009). Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi: Örnek Animasyon Uygulamaları. Detay Yayıncılık, Ankara. 📋
  49. Hacıoğlu, N., Gökdeniz, A. ve Dinç, Y. Y. (2003). Boş Zaman ve Rekreasyon Yönetimi, Örnek Animasyon Uygulamaları. Detay Yayıncılık, Ankara. 📋
  50. Hazar, A. (2009). Rekreasyon ve Animasyon. Detay Yayıncılık. 📋
  51. Horkheimer, M. veAdorno, T. (1996). Aydınlanmanın Diyalektiği II. Kabalcı Yayınevi, İstanbul. 📋
  52. Johnston, F. D., Beardmore, B. ve Arlinghaus, R. (2014). Optimal management of recreationalfisheries in the presence of hookingmortalityandnoncompliancepredictionsfrom a bioeconomic model incorporating a mechanistic model of anglerbehavior. CanadianJournal of FisheriesandAquaticSciences, 72(1), 37-53. 📋
  53. Kalkavan, A., Özkara, A.B., Alemdağ, C. ve Çavdar, S. (2016). Akademisyenlerin fiziksel aktiviteye katılım düzeyleri ve obezite durumlarının incelenmesi. International Journal of Sport CultureandScience, 4(Special Issue 1), 329-339. 📋
  54. Kara, F. M., Emir, E., Gürbüz, B. ve Öncü, E. (2018). Serbest zamanın anlamı: Yetişkin bireyler örneği. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(3), 187-195. 📋
  55. Karaca, A. (2008). Yetişkin bireylerde orta ve yüksek şiddetli fiziksel aktivitenin cinsiyete göre incelenmesi. Spor Bilimleri Dergisi, 19(1), 54-62. 📋
  56. Karakan, H. İ., Ertaş, Ç., Çolak, O. veYurtman, S. (2021). Yerel halkın rekreasyon faaliyetlerine katılımını etkileyen faktörlere yönelik bir çalışma. Gümüşhane Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 557-569. 📋
  57. Karaküçük, S. (1997). Rekreasyon Boş Zamanları Değerlendirme. Seren Ofset, Ankara. 📋
  58. Karaküçük, S. (2005). Rekreasyon, Boş Zamanları Değerlendirme. Gazi Kitabevi, Ankara. 📋
  59. Karaküçük, S. ve Akgül, B.M. (2016). Ekorekreasyon: Rekreasyon ve Çevre. Gazi Kitabevi, Ankara. 📋
  60. Karaküçük, S., Kaya, S. ve Akgül, B. M. (2017). Rekreasyon Bilimi 2. Gazi Kitabevi, Ankara. 📋
  61. Karapiçak, M. (2015). Doğu Karadeniz Bölgesi’ndeki amatör balıkçılığın sosyo ekonomik analizi. Ordu Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Ordu. 📋
  62. Kaya, A., Aksu, H. S. ve Arslan, F. (2021). Fiziksel aktivitelere düzenli ve düzensiz olarak katılım sağlayan kadınların fiziksel aktivite özdeğer algılarının incelenmesi. Sportive, 4(2), 57-76. 📋
  63. Kaya, E. Ö., Sarıtaş, N., Yıldız, K. ve Kaya, M. (2018). Sedanter olan ve olmayan bireylerin fiziksel aktivite ve yaşam tatmin düzeyleri üzerine araştırma. Celal Bayar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Dergisi, 5(3), 89-94. 📋
  64. Kazancı, E. (2018). Üniversiteöğrencilerinin boş zaman değerlendirme şekilleri ile kariyer seçimleri arasındaki ilişki: Muğla Sıtkı KoçmanÜniversitesiörneği. Muğla Sıtkı KoçmanÜniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Muğla. 📋
  65. Kearney, R. (2002). Recreationalfishing: Value is in theeye of thebeholder: Fishandaquaticresources. Recreational Fisheries Ecological, Economic and Social Evalatuion, 8, 17-34. 📋
  66. Kemp, K.ve Pearson, S. (1997). LeisureandTourism.LongmanPress,Great Britain. 📋
  67. Kılbaş, Ş. (2004). Rekreasyon Boş Zamanı Değerlendirme. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. 📋
  68. Kılbaş, Ş. (2010). Rekreasyon, Boş Zamanları Değerlendirme, Gazi Kitabevi, Ankara. 📋
  69. Kılıç, A. (2021). Milli eğitim Bakanlığı’na bağlı okullarda görev yapan öğretmenlerin boş zamanlarını değerlendirme eğilimleri ve rekreasyonel aktivitelere katılımına engel olan faktörlerin incelenmesi (Kars ili örneği). Kafkas Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Kars. 📋
  70. Kızıl, E. (2021). Halı sahada futbol oynayan bireylerin serbest zaman doyumları ve sakatlanma durumlarının incelenmesi. Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Antalya. 📋
  71. Koçyiğit, M. Erdoğdu, M. ve Karagülle, Ö. (2017). Thestudy of the relationship between ındividual perception of lonelinessandsocializationwithrecreationalactivities: A research on universitystudents. International Journal of ScienceCultureand Sport, 5(4), 402-410. 📋
  72. Koçyiğit, M. ve Yıldız, M. (2014). Yerel yönetimlerde rekreasyon uygulamaları: Konya örneği. International Journal of Sport CultureandScience, 2(Special Issue 2), 211-223. 📋
  73. Kolbaş, İ. (2017). Orman içi sularda (Kuzey Marmara Havzası) sürdürülebilir olta balıkçılığı ve yönetimi üzerine bir araştırma. İstanbul Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. 📋
  74. Kozak, M., Evren, S. ve Çakır, O. (2013). Tarihsel süreç içinde turizm paradigması. Anatolia Turizm Araştırmaları Dergisi, 24(1), 7-22. 📋
  75. Kömeçoğlu, U. (2009). Homo Ludens ve Homo Sapiens Arasında Kamusallık Ve Toplumsallık: Osmanlı Kahvehaneleri. Kitap Yayınevi, İstanbul. 📋
  76. Köybaşı, N. (2006). Boş zaman sosyolojisi ve boş zamanları değerlendirme aracı olarak dinlence turizmi ve kültür turizmine katılan yerli turistlerin karşılaştırmalı sosyolojik analizi. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Eskişehir. 📋
  77. Kurar, İ. ve Baltacı, F. (2014). Halkın boş zaman değerlendirme alışkanlıkları: Alanya örneği. International Journal of Sport CultureandScience, 2(Special Issue 2), 39-52. 📋
  78. Lafargue, P. (1883). Le Droit à la paresse. Paris. 📋
  79. Latfi, M.F.M., Karim, H. A. ve Zahari, S. S. (2012). Compromisingtherecreationalactivities of children in lowcostflats. Procedia- SocialandBehavioralSciences, 50 ,791-799. 📋
  80. Leitner, J. M. ve Leitner F. S. (2004). Leisure Enhancement. TheHaworthPress, London. 📋
  81. Madrigal, R. (2006). Measuringthemultidimensionalnature of sportingeventperformanceconsumption. Journal of LeisureResearch, 58, 3. 📋
  82. Marx, K. (1997). Boş zaman üzerine seçmeler. Cogito Dergisi, 17. 📋
  83. Mete, S. ve Yüksel, F. (2014). Seyhan Baraj Gölü’ndeki ticari ve rekreasyonel balıkçılığın sosyo-ekonomik analizi. https://www.yeni.tunceli.edu.tr/ birimler/dergi/Bilder/arsiv/BGD2-1/22.pdf(Erişim Tarihi: 22.06.2022). 📋
  84. Mobley, T.A. (2006). Yerel yönetimlerin halkın rekreasyon ve park ihtiyaç ve hizmetlerini karşılamadaki rolü. Yerel Yönetimler ve Sağlıklı Kentler Sempozyumu. Eskişehir, Türkiye. 📋
  85. Moran, G. (1988). Work, leisureandreligiouseducation. ReligiousEducation, 74(2), 159. 📋
  86. Musson, A. (2017). Clapalongifyouknowwhathappiness is to you. 📋
  87. DigitalesArchiv. 📋
  88. Neumayer, B. ve Wilding, C. (2005). Leisure as commodity. Occupationandpractice in context. ElsevierAustralia, Marrickville. 📋
  89. Ngai, V. T. (2005). Leisuresatisfactionandquality of life in Macao, China. LeisureStudies, 24(2), 195-207. 📋
  90. Ortaç, B. (2019). Üniversite personelinin rekreasyon etkinliklerine katılmasının mutluluk ve yaşam kalitesine etkisinin incelenme. Batman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Batman. 📋
  91. Oskay, Ü. (1993). Kitle İletişiminin Kültürel İşlevleri. Der Yayınları, İstanbul. 📋
  92. Özbey, S. ve Çelebi, M. (2011). Rekreasyon Temelleri. Spor Yayınevi, Ankara. 📋
  93. Özdağ, S., Yeniçeri, M., Fişekçioğlu, İ. B., Akçakoyun, F. ve Kürkçü, R. (2009). Devlet memurlarının boş zaman değerlendirme eğilimleri, antropometrik ve fiziksel uygunluk seviyeleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (22), 307-323. 📋
  94. Özdede, S. ve Gültekin, P. (2018). Rekreasyonel aktivitelere katılımın mental sağlığa etkilerinin değerlendirilmesi: Düzce kenti örneği. Türkiye Peyzaj Araştırmaları Dergisi, 1(1), 26-41. 📋
  95. Özgür, Ö. (2021). Fitness katılımcılarının serbest zaman doyumu ile mutluluk düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Sakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Sakarya. 📋
  96. Öztürk, M. A. (2014). İzmir ve Manisa illerinde rekreasyonel faaliyet gösteren özel spor işletmelerinin hizmet kalitesi açısından incelenmesi ve karşılaştırılması. Gazi Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, Ankara. 📋
  97. Page, S. ve Connell, J. (2010). Leisure: an İntroduction.PrenticeHall, USA. 📋
  98. Passmore, A. ve French, D. (2003). Thenature of leisure in adolescence: A focusgroupstudy. British Journal of OccupationalTherapy, 66, 419–426. 📋
  99. Peker, G. (2017). Boş zamanın temel fonksiyonları. https://www.rekreasyonist.com/ bos-zamanin-temel-fonksiyonlari/(Erişim Tarihi 12 Ocak 2022). 📋
  100. Policansky, D. (2002). Catch-and-releaserecreationalfishing: a historicalperspective. RecreationalFisheries,EcologicalEconomicandSocial Evaluation,6, 74-94. 📋
  101. Post, J. R., Sullivan, M., Cox, S., Lester, N. P., Walters, C. J., Parkinson, E. A. veShuter, B. J. (2002). Canada’srecreationalfisheries: theinvisiblecollapse?. Fisheries, 27(1), 6-17. 📋
  102. Powrie, B., Kolehmainen, N., Turpin, M., Ziviani, J. ve Copley, J. (2015). Themeaningofleisureforchildrenandyoungpeoplewithphysicaldisabilities: a systematicevidencesynthesis. DevelopmentalMedicine& Child Neurology, 57(11), 993-1010. 📋
  103. Primeau, L.A. (2003). Play andleisure,WillardandSpackman’soccupationaltherapy. Lippincott Williams ve Wilkins,Philadelphia. 📋
  104. Satılmış, S. E. (2021). Sosyal izolasyon sürecinde üniversite öğrencilerinin serbest zamanda sıkılma algısı ve internet bağımlılığı ilişkisi. Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Rekreasyon Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Manisa. 📋
  105. Scoot, M. (1995). Zaman Yönetimi. Rota Yayınları, İstanbul. 📋
  106. Sevil, T. (2012). Serbest Zaman ve Rekreasyon: Kavram ve Özellikler. Anadolu Üniversitesi Yayını, Eskişehir. 📋
  107. Sheaves, M., Baker, R., McLeod, I., Abrantes, K., Wani, J. ve Barnett, A. (2016). Theconservationstatus of Niuginiblackbass: Aworld‐ renownedsportfishwith an uncertainfuture. Fisheries Management andEcology, (23), 243-2 📋
  108. Sivan, A. &Ruskin, H. (2000). LeisureEducation, Community Development andPopulationsWith Special Needs. Cabı, New York. 📋
  109. Sucu, N. (2023). Kadın çalışanların serbest zaman engelleri ve serbest zaman yönetim düzeylerinin farklı değişkenler açısından incelenmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Konya. 📋
  110. Sutinen, J. G. Ve Johnston, R. J. (2003). Anglingmanagementorganizations: integratingtherecreationalsectorintofisherymanagement. Marine Policy, 27(6), 471-487. 📋
  111. Taştan, N. (2023). Milli eğitime bağlı özel ortaokul öğrencilerinin rekreatif faaliyetler hakkındaki görüşlerinin incelenmesi (Edirne ili örneği). Trakya Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Edirne. 📋
  112. Taştan, N. ve Yorulmaz, H. (2020). Rekreasyon Paradigması, Gazi kitabevi, Ankara. 📋
  113. Tekedere, H. ve Arpacı, F. (2016). Orta yaş ve yaşlı bireylerin internet ve sosyal medyaya yönelik görüşleri. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2, 377-392. 📋
  114. Tekin G., Amman M.T. ve Tekin, A. (2009). Serbest zamanlarda yapılan fiziksel egzersizin üniversite öğrencilerinin depresyon ve atılganlık düzeylerine etkisi. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 6(2), 148-159. 📋
  115. Topakkaya, A. (2012). Zaman kavramı bağlamında platon ve aristoteles karşılaştırması. FLSF Felsefe ve Sosyal Bilimler Dergisi, (13), 219-232. 📋
  116. Torkildsen, G. (2005). LeisureandRecreation Management. Taylor And Francis Group. 📋
  117. Tribe, J. (2011). TheEconomics of Recreation, LeisureandTourism. Butterworth- Heinemann, Oxford. 📋
  118. Tunca, S., Ünal, V., Miran, B., Güçlüsoy, H. ve Gordoa, A. (2016). Biosocio economic analysis of marine recreationalfisheries: A comparativecase study from the Eastern Mediterranean, Turkey. FisheriesResearch, 174, 270-279. 📋
  119. Tunç, Ş. (2014). Osmanlı payitahtında kahvehane ve kahvehane kültürünün yeri. İstanbul Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul. 📋
  120. Ünal, A. (2009). Hititler Devrinde Anadolu. Arkeoloji ve Sanat Yayınları, İstanbul. 📋
  121. Üngür, E. (2011). Mekân kavramının disiplinler arası tarihsel değişimi üzerinden mimarlık & mekân ilişkileri. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, İstanbul. 📋
  122. Vapur, M. ve Yavuz, E. (2022). Boş zaman katılımının yaşam kalitesine etkisi: boş zaman tatmini ve algılanan stresin aracılık rolü. Journal of Gastronomy, Hospitalityand Travel, 5(3), 1252-1268. 📋
  123. Yalçın, C., Demirel, M., Demirel, D. H. ve Çolakoğlu, T. (2017). Beden eğitimi ve spor yüksekokulu öğrencilerinin boş zamanın anlamı ile akıllı telefon bağımlılıklarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. İstanbul Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 7(1), 1-11. 📋
  124. Yavuz, E. ve Küçük, K. (2017). Örgütlerde düzenlenen rekreasyon etkinliklerinin çalışanların yabancılaşma düzeyleri ile ilişkisi. Journal of RecreationandTourismResearch, 4(2), 58-77. 📋
  125. Yılmaz, A. ve Ulaş, M. (2016). Kadınların rekreatif alanlarda fiziksel aktivite yapma amaçları ve karşılaştıkları sorunlar. Spor Bilimleri Dergisi, 27(3), 101-117. 📋
  126. Zengin, M. (2014). An overview of thestatus of recreationalfisheries in Turkey: samples of Galata Bridge, theDardanelles, and Lake Abant,AquacultureStudies,2013(2), 51-65. 📋
  127. Zorba, E. (2002). Türkiye’de rekreasyona bakış, gelişimi ve beklentiler. 7. Uluslararası Spor Bilimleri Kongresi Panel Kitabı. Antalya, Türkiye. 📋

How to cite this book

Dervişoğlu , T. & Başkan, A. H. & Bayrakdar, A. (2024). Investigation of the Quality of Life of Individuals Who Engage in Angling for Recreative Purposes. Özgür Publications. DOI: https://doi.org/10.58830/ozgur.pub531

License

Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.

Published

December 2, 2024

ISBN

PDF
978-975-447-959-1

DOI

https://doi.org/10.58830/ozgur.pub531

Categories

Copyright (c) 2024 Tolgahan Dervişoğlu , Aytekin Hamdi Başkan; Akan Bayrakdar